Szabolcs ESZTÉNYI, Hubert ZEMLER, Ryszard LATECKI – Lśnienie / Zamówienie Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej na Festiwal Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY // PREMIERA

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Zamówienia Kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca, ZAiKS oraz Rumuński Instytut Kultury w Warszawie.

Współpraca: Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej.

Utwór LŚNIENIE z cyklu Partytury Fotograficzne jest wyprawą w przestrzeń minimalistycznej, poetyckiej fotografii. Grupa improwizujących kompozytorów odnosi się do prac rumuńskiego fotografika Andreia Baciu.

Tematem wiodącym kompozycji LŚNIENIE jest światło które udaje się zobaczyć i uchwycić kamerą. Zwykle bardzo subtelne, oniryczne, mistyczne, bywa także ostre i kontrastowe. Taki też jest muzyczny utwór inspirowany blikami w ujęciach Adreia Baciu: mieni się kolorami tęczy (na wiosnę), spalonym światłem lata i rozproszonym w gąszczu traw, monochromatyczną czarno-białą zimą; światłem ledwie prześwietlającym korony drzew w starym borze, podkreślającym majestat Karpat, zatrzymanym w opuszczonym od lat wnętrzu starego rodzinnego domu…

Jakże chciałbym zobaczyć

Między kwiatami o świcie

Twarz Boga

Basho (1644-1695) tłum. Czesław Miłosz

SZABOLCS ESZTÉNYI

Pianista, improwizator, kompozytor i pedagog pochodzenia węgierskiego, który od 1969 r. mieszka w Polsce. Poza licznymi nagrodami, udziałem w międzynarodowych festiwalach i koncertach, interpretacjami muzyki klasycznej i współczesnej, artysta specjalizuje się w kreatywnej pedagogice muzyczno-wizualnej.

We współpracy z Wolną Szkołą Artystyczną w Peczu i Mistrzowskimi Kursami Wykonawstwa Muzyki Współczesnej prowadzi wykłady i warsztaty improwizacji, a jego działalność nagradzana była licznymi wyróżnieniami: „Orfeuszem” Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, doroczną nagrodą Związku Kompozytorów Polskich oraz tytułem profesora sztuk muzycznych.

HUBERT ZEMLER

Urodził się w 1980 roku w Warszawie. Perkusista, kompozytor i improwizator swobodnie przemieszczający się pomiędzy muzycznymi kategoriami. Ceniony interpretator muzyki nowej, perkusista jazzowy, autor albumów solowych z pogranicza awangardy,  elektroniki  i muzyki etnicznej oraz twórca ścieżek dźwiękowych do filmów i animacji.

Współpracował między innymi z Felixem Kubinem (tworzą wspólnie duet CEL), Toddem Bartonem, Jonem Gibsonem, Evanem Ziporynem, Gyanem Rileyem, Johnem Tilbury, Agusti Fernandezem, Wacławem Zimplem (trio LAM), Piotrem Kurkiem (Piętnastka), Kamilem Szuszkiewiczem (Zebry a Mit, Istina, Zvanai), Piotrem Bukowskim (duet Opla), zespołem muzyki współczesnej Hashtag Ensemble oraz grupą Mitch&Mitch.

RYSZARD LATECKI

Multi-instrumentalista, wynalazca półprogowej gitary – Latary, twórca wielu formacji muzycznych (zespół Laterna), współtwórca grupy Kawalerowie Błotni, aktywny szczególnie na scenach alternatywnych.

Jest autorem i wykonawcą licznych muzycznych performance’ów i instalacji, autorem Klepsydry Dźwiękowej („przesypuje” się w niej dźwięk a kolejne harmoniczne interwały odmierzają czas), Sejsmofonu (drgania Ziemi transformowane są na muzyczną formę) oraz kompletnie nowej koncepcji tworzenia muzyki – Muzyki Rewersyjnej (polega ona na odejmowaniu dźwięku – „ociosywaniu” hałasu tak, aby uzyskać muzyczną formę).

Ryszard Latecki realizuje również autorski program warsztatów pt. Dźwiękowa Przestrzeń Niewerbalna, autorski program koncertowy Partytury Fotograficzne oraz aktywnie pracuje w Wytwórni Błękitu w podziemiach kamedulskich na warszawskich Bielanach.

Nagrał i wydał (w wydawnictwie OBUH Records) kilka autorskich płyt. Za działalność w latach 80-tych na rzecz Wolnego Słowa odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta). Obecnie jest wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej.

TADEUSZ WIELECKI

Urodzony w 1954 roku w Warszawie, studiował kompozycję u Włodzimierza Kotońskiego oraz grę na kontrabasie u Alfreda Wieczorka i Andrzeja Mysińskiego w warszawskiej Akademii Muzycznej. W 1986 otrzymał stypendium Witolda Lutosławskiego, dzięki któremu w latach 1986-87 kontynuował studia kompozytorskie u Isanga Yuna w Berlinie Zachodnim i Klausa Hubera we Fryburgu Bryzgowijskim. Jako kontrabasista koncertował w wielu krajach Europy, a także w Azji i Stanach Zjednoczonych, prezentując współczesny repertuar solowy.

Uprawia również muzykę improwizowaną, grając z zespołami Kawalerowie Błotni i Laterna. W 1995 r. jego Historia bardzo prawdziwa na taśmę uzyskała drugą nagrodę (pierwszej nie przyznano) w konkursie radiowym EAR w Budapeszcie, a w 1999 Koncert à rebours na skrzypce i orkiestrę otrzymał rekomendację Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Paryżu. Tadeusz Wielecki zajmuje się także propagowaniem muzyki współczesnej i edukacją artystyczną: w Polskim Radiu prowadził autorskie audycje dla dzieci i młodzieży Coś z niczego, Dźwiękowdzięki i Przeboje muzyki współczesnej. Współpracował z Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu i ze Stowarzyszeniem Kultury i Edukacji w Warszawie. Przewodniczył Komitetowi Artystycznemu festiwalu Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej „Światowe Dni Muzyki”, który w 1992 odbywał się w Warszawie. W 2004 został zaproszony jako wykładowca na Międzynarodowe Wakacyjne Kursy Nowej Muzyki w Darmstadcie.

Komponował na zamówienie tych kursów, a także Warszawskiej Jesieni, Filharmonii Poznańskiej, Polskiego Radia i Polskiej Orkiestry Radiowej, festiwalu Klangspuren w Schwaz (Austria), festiwalu Ad Libitum w Warszawie, Orkiestry Symfonicznej w Hiroszimie, Klangforum Wien, Orkiestry Muzyki Nowej w Katowicach, Towarzystwa im. Szymanowskiego, Forbidden City Chamber Orchestra w Pekinie, Plural Ensemble w Madrycie, holenderskiej orkest de ereprijs oraz dla ensemble intercontemporain, Warsztatu Muzycznego, Kwartetu Śląskiego, Kwartludium, TwoGether Duo, Polskiej Orkiestry Radiowej, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach i innych zespołów i instytucji.

ANDREI BACIU

Andrei Baciu głęboko wierzy, że nie ma żadnej granicy pomiędzy fotografią a poezją. Sztuka fotografii, podobnie jak sztuka poezji, jest przepełniona liryzmem. Gdzieś tam, na wyższym poziomie, spotykają się, splatają i wzajemnie przenikają. Fotogralizm.

Podczas gdy sztuka, np. literatura, swoje poszukiwania opiera na słowach, czy Słowie, fotografia odkrywa sensy poprzez Światło. To przekonanie jest punktem wyjścia Andrei w jego dążeniach do ekspresji przy pomocy środków wizualnych. Zafascynowany do granic obsesji siłą z jaką sztuka fotografii staje się świadectwem tego, że “świat jest dobry ze względu na cel swojego istnienia, piękny w procesie stawania się, złożony z perspektywy swojego istnienia oraz duchowy właśnie przez swoją materialność” (Horia Bernea), robi co w jego mocy by potwierdzić zasadność tej tezy.

Andrei mieszka w Rumunii w miejscowości Moara Domneasca, w okręgu Prahova. Posiada stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie literatury,  pracuje w pobliskiej szkole średniej, publikował swoje zdjęcia i artykuły w rozmaitych czasopismach krajowych i zagranicznych oraz na platformach internetowych poświęconych fotografii. Jeśli będziecie kiedyś wędrować wśród wzgórz w pobliżu jego wioski, macie duże szanse go tam spotkać.