Tears are the Diamonds of the Soul

Klub festiwalowy

RYTERSKI (PL) – elektronika

RYTERSKI w Klubie festiwalowym KODÓW odsłoni świat dźwięków będący efektem złożenia  plastikowych, gumowych, metalicznych i poliestrowych struktur dźwiękowych – przestrzeń, w której uwolnionej odmienności. Tears are the Diamonds of the Soul RYTERSKIEGO posiada  walory intrygujące zarówno osoby o rozwiniętej umiejętności słuchania, jak i dla miłośników tańca.

Rafał Ryterski

Kompozytor, aktywista, artysta multimediów (instalacje, sound design). Urodzony w 1992 roku w Gdyni. Synteza różnych gatunków muzycznych jest cechą charakterystyczną jego twórczości, a sam Ryterski nazywa tę praktyką genrebendingiem. Jego sztuka tematycznie oscyluje wokół pojęcia tożsamości, kultury queerowej oraz obnażaniu mechanizmów przemocowych. Muzyka Ryterskiego jest bardzo bogata w odniesienia oraz treści pozamuzyczne, co czyni ją sztuką intertekstualną i pozwala kompozytorowi podejmować dyskurs dotyczący interesujących go tematów. Ryterski jest zwolennikiem używania mediów elektronicznych oraz cyfrowych w swojej twórczości, co – poprzez niekiedy ekstremalne przetwarzanie treści – daje mu możliwość poszukiwania nowych tożsamości dla instrumentów akustycznych, wykonawców czy nawet przestrzeni. W roku 2021 był nominowany do Paszportu Polityki w kategorii muzyka poważna za konsekwentne wprowadzanie wątków LGBTQ do polskiej muzyki współczesnej.

Ryterski jest absolwentem kierunku kompozycja ze specjalnością multimedialną na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie (2017, klasa prof. Krzysztofa Baculewskiego, prof. Barbary Okoń-Makowskiej oraz Sławomira Wojciechowskiego) oraz absolwentem kierunku kompozycja klasyczna na The Royal Academy of Music w Aarhus (w klasie kompozycji Simona Steena-Andersena, Nielsa Rønsholdta oraz Julianny Hodkinson). Swoje wykształcenie poszerza również o różne kursy (program Next Generation w ramach Donaueschinger Musiktage 2016, 2017, Letnie Kursy Muzyki Nowej w Darmstadt, 2016, 2018). Sam także bywa wykładowcą, uczestnicząc w różnego rodzaju sympozjach oraz w różnego rodzaju projektach jako specjalista w zakresie kompozycji, sztuki dźwięku oraz technologii (Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, 2016-2017; Elementi, Kraków 2017 oraz 2022 jako gość specjalny; Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych, od 2020 roku). W latach 2017-2018 pracował jako kompozytor oraz specjalista w zakresie psychoakustyki przy aplikacji komercyjnej Nightly, której zadaniem jest monitorowanie oraz wspomaganie snu za pomocą dźwięku oraz obrazu. Poza muzyką poważną Ryterski zajmuje się również tworzeniem elektronicznej muzyki tanecznej (pod koniec roku wydał album Tears are the Diamonds of the Soul w labelu BAS), a także muzyki teatralnej (współpracował m. in. Z Kubą Kowalskim, Martą Górnicką, Wojtkiem Farugą czy Agnieszką Błaszczak).

Jego muzyka wykonywana jest w ramach wielu wydarzeń muzycznych, na przykład: Unsound festival (Kraków 2010), Warszawska Jesień (2016-2021), festiwal Kody (Lublin 2018, 2020), festiwal Rewolucja Cyfrowa Muzyki (Warszawa 2015), Letnie Kursy Muzyki Nowej w Darmstadt (2018), 6. Dni Muzyki Nowej (Gdańsk 2016), Festival Licences (Paryż 2015), Elementi (Kraków 2017), Pulsar festival (Kopenhaga 2018, 2019), Panorama festival (Aarhus 2018, 2019). Sam również organizuje różnorakie produkcje muzyczne lub multimedialne, takie jak Atlas/Łąka (Warszawa 2015, wraz z Akademickim Chórem Uniwersytetu Warszawskiego), opera Anonymous (4 głosy, 15 instrumentów, elektronikę oraz wizualizacje, Warszawa 2017 oraz Lublin 2020), Roboty, Arduino oraz Game over (we współpracy z zespołem Kwartludium oraz Teoniki Rożynek, Kraków, Gdańsk oraz Warszawa 2019), czy We’re here (we współpracy z Katarzyną Kalwat, w ramach festiwalu Warszawska Jesień 2021, pierwszy koncert w polskiej historii koncertowej skupiający tylko i wyłącznie postaci społeczności LGBTQ+). Ponadto tworzy instalacje multimedialne na zamówienie innych twórców, korzystając z programów i środków takich jak oprogramowanie Max/MSP (Silence Inside, we współpacy z Anną Sincini, 2015), SuperCollider (Słońca, we współpracy z Łukaszem Radziszewskim, 2017), czy używając mikrokontrolerów i mikrokomputerów (Katyń. Teoria Barw, sztuka teatralna w reżyserii Wojciecha Farugi, z muzyką autorstwa Teoniki Rożynek).

Ważniejsze kompozycje

• Rytuały na obój, tubę i perkusję, 2012
• Tożsamość nieustalona na 6 wykonawców, 2013
• P.E.R.C.S. na perkusję, ruch i elektronikę, 2014
• Saudade. Muzyka przesterowań, muzyka elektroniczna, 2015
• Atlas na chór, 11 instrumentów, elektronikę oraz wizualizacje, 2015
• Silence Inside, instalacja multimedialna (we współpracy z Anną Kaletą-Kunert), 2015
• Względności Chronosa na akordeon i sampler, 2015
• Powrót Apolla na harfę, fortepian i elektronikę, 2016
• [one page]MORE na 4 gitary elektryczne i elektornikę, 2016
• Nici Mojr na 3 altówki, elektronikę oraz wizualizacje, 2016
• Strzyga, muzyka do filmu w reżyserii Kamila Krukowskiego, 2016
• First we feel. Then we fall., muzyka do filmu interaktywnego autorstwa Jakuba Wróblewskiego,

2016
• Meme War na akordeon, altówkę i elektronikę, 2017
• Anonymous, opera na 4 solistów, 14 instrumentów, elektronikę, wizualizacje oraz media internetowe
• Słońca, instalacja multimedialna (we współpracy z Łukaszem Radziszewskim), 2017
• di/am/sy/od na klarnet basowy oraz kontrafagot, 2017
• Play by play na preparowany magnetofon, 2018
• Genderfuck na perkusję, elektronikę i wizualizacje, 2018
• Disco Bloodbath na zespół i elektronikę, 2018
• Taking Control na zespół, elektronikę i wizualizacje, 2018
• Archangel na wibrafon koncertujący oraz 3 instrumenty, 2019
• Comfort Zone, interludia elektroniczne, 2019
• Doppelgänger na 4 instrumenty, elektronikę i roboty, 2019
• Intymne Życie Jarosława, muzyka do spektaklu w reżyserii Kuby Kowalskiego, 2020
• Sea of Prism (Cod’s lullaby) na zespół i elektronikę, 2020
• Still Life, sound design do spektaklu w reżyserii Marty Górnickiej, 2021
• Haphephobia, na wykonawcę i elektronikę, 2021
• Love Language, na 3 wykonawców i audio playback, 2021
• Breathe, na 3 wykonawców i elektronikę, 2021